ایران و کره ی جنوبی برنامه ی توسعه ی اقتصادی و صنعتی خود را تقریبا به طور همزمان شروع کردند با اینکه در سال های ابتدائی ایران وضعیت بهتری نسبت به کره ی جنوبی داشت اما در حال حاضر کره به مراتب از ما جلوتر است.علل مختلفی سبب این وضعیت شده که بی شک مهمترین عامل آن مدیریت،برنامه ریزی و سخت کوشی کره ای ها و نقصان این مشخصه ها در ایران بوده است.
اما عده ای معتقدند عمده دلیل پیشرفت کره باز بودن درها ی این کشور و تعامل گسترده با غرب و خصوصا آمریکا بوده و در عوض ایران به خاطر مسائل ایدئولوژیک خود را از این فرصت محروم کرده و عقب مانده است.صرف نظر از اینکه این دیدگاه چه قدر صحیح است در این یادداشت در پی آنیم که ببینیم آیا اساسا امکان شکل گرفتن چنین تعاملی بین ایران و غرب وجود دارد یا خیر؟ یعنی اگر ما فرضا به طور کلی دست از تمامی آرمان ها و تقابل با آمریکا برداریم آیا همانگونه که با کره رفتار شد با ما نیز می شود؟
